بررسی رابطه بین وضعیت چندگانه عواطف، وضوح خلق و واکنش درد در بیماران زن مبتلا به روماتوئید آرتریت شاغل در صنایع و سازمان های شهر اصفهان

سابقه و هدف: عاطفه مثبت و منفی که به صورت واکنش های درحال نوسانی تعریف می شود که به طور مداوم تحت تأثیر طرز تفکر و شناخت فرد قرار دارد. در سال های اخیر توجه محققان را در زمینه سلامت به خود جلب نموده است. پژوهش ها مؤید این مطلب می باشند که عاطفه مثبت و منفی با درد رابطه دارند و تفاوت های فردی در این میان نقشی اساسی دارند. در این تحقیق تلاش بر آن است تا بر اساس چارچوب های نظری موجود به تعیین رابطه میان عاطفه منفی و مثبت با درد در زنان دارای روماتوئید آرتریت پرداخته شود و تأثیر تفاوت های فردی در زمینه وضوح عاطفه و رابطه آن با عاطفه مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی برروی 194 زن شاغل که از درد روماتوئید آرتریت رنج می بردند، نمونه ها سنجش های اولیه در رابطه با متغیرهای جمعیت شناختی را تکمیل نمودند. سپس در طول 12 تا 20 هفته مورد مصاحبه قرار گرفته و سنجش های هفتگی درد، وضوح خلق و ارزیابی عاطفه مثبت و منفی انجام شد. در نهایت داده ها از طریق مدل چند سطحی سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج کاهش معنی داری برای رابطه درد- عاطفه منفی در زمانی که عاطفه مثبت زیادی وجود داشت، مشاهده شد(01/0p<). تعامل بین درد و عاطفه مثبت، عاطفه منفی کمتری را پیش بینی می کرد(01/0p<). افزایش عاطفه مثبت در افراد با وضوح خلق بیشتر در مقایسه با افراد دیگر سبب کاهش عاطفه منفی می شد(01/0p<) که به معنی سپر حمایتی در مقابل بیماری است. استنتاج: بر پایه یافته های این پژوهش می توان گفت عاطفه مثبت و وضوح خلق، عوامل موثری در سازگار شدن افراد هستند که می تواند در تحمل درد و کاهش تنش ناشی از آن به بیماران کمک نماید.